Jakość szkolenia zależy bezpośrednio od wybranych dla grupy docelowej form i metod nauczania. 

 

Nauczanie andragogiczne (nauczanie dorosłych) jest specyficzne – przeniesienie metod nauczania ze szkoły na kursy dla dorosłych się nie sprawdzi. Kursanci dorośli weszli już w fazę poznawczego starzenia się, polegającego na zamykaniu się w pewnej specjalizacji, skupieniem na utrzymaniu rutyny (płynności) pracy, niechęci do wychodzenia z własnej i firmowej strefy komfortu oraz braku codziennego dostępu do specjalistów (takich, jakimi są nauczyciele dla uczniów niedorosłych), których można zapytać o drążące nas zagadnienie bez obawy ośmieszenia się, czy ujawnienia braków w wiedzy (którą powinniśmy posiadać na danym stanowisku).

 

W wieku dorosłym coraz częściej skupiamy się także na pogłębianiu wiedzy specjalistycznej, dochodząc w końcu do wniosku, że nie mamy możliwości nauczenia się niczego nowego – wiemy, ile czasu i uwagi poświęciliśmy tej gałęzi wiedzy, w której się specjalizujemy, więc zakładamy, że nie przeskoczymy do innej specjalizacji, bowiem zapominamy, że i my na początku wiedzieliśmy niewiele, a wiedzę zdobywaliśmy stopniowo.

 

Jako dorośli specjaliści zapominamy także często o roli motywacji – fakt, że większość naszej wiedzy specjalistycznej posiedliśmy w ciągu początkowego nauczania, zawdzięczamy właśnie motywacji – wiedza zdobywana chętnie i z entuzjazmem łatwiej i szybciej się przyswaja.

​

Osoby dorosłe mają także średnio dłuższe czasy reakcji, bardziej zawodną pamięć, zaburzoną percepcję zmysłów, oraz więcej trudności w rozwiązywaniu problemów, niż nastolatkowie. Te deficyty powinny być przeszkodą dla osób starszych w pozyskiwaniu nowych informacji, jednak umiejętność łączenia posiadanych już okruchów wiedzy w nowe bloki sprawia, że ludzie dorośli, którzy mają dużo więcej doświadczeń, i co się z tym wiąże, dużo bardziej złożone umiejętności potrafią chłonąć wiedzę w porównywalnym czasie jak uczniowie szkół średnich.

​

Aby jednak tak się działo muszą uczyć się inaczej, niż uczniowie szkół średnich, czy młodzi studenci – muszą uczyć się przez skojarzenia, w powiązaniu z już posiadaną wiedzą i doświadczeniem życiowym, a aby tak nauczać, trenerzy i wykładowcy muszą umieć rozmawiać, doceniać kursantów, prowadzić elastycznie zajęcia, natychmiast dostosowując się do nastroju, wymagań, poziomu koncentracji i – co dla niektórych zaskakujące – humoru grupy.

​

Z tego powodu wszelkie sztywne ustalenia, rozpisane szkolenie, konspekty zajęć dokładne co do minuty nie sprawdzą się w andragogice – trenerzy i wykładowcy muszą być elastyczni, pomysłowi, a wachlarz ich metod musi zawierać wszelkie działania aktywizujące, pozwalające na wielokrotne przećwiczenie nowo nabytej wiedzy.

​

Nasi trenerzy i wykładowcy są zatem praktykami, z kolosalnym doświadczeniem w nauczaniu, co gwarantuje otwartość i elastyczność, a także solidne podłoże dydaktyczno-merytoryczne, dzięki któremu nawet najbardziej wyjątkowa grupa zakończy szkolenie nie tylko gruntownie wyedukowana, ale także usatysfakcjonowana.